|
|
|
IGP - opis dyscypliny
IGP (niem.: "Internationale Gebrauchshund Prüfung", ang.: "International Working Dog Test")
Jest to sport, który koncentruje się na rozwoju i ocenie cech użytkowych u psów z zakresu tropienia, posłuszeństwa i obrony sportowej.
Aby zaliczyć egzamin IGP, należy z każdej części otrzymać minimum 70% punktów.
TROPIENIE (część A):
Odbywa się na otwartych przestrzeniach takich jak pola czy łąki. Ślad układany jest przez deptacza, który na swojej ścieżce pozostawia przedmioty o wyglądzie ściśle określonym w regulaminie FCI. Mają prostokątny kształt i są wykonane z drewna, filcu oraz skóry.
Pies ma za zadanie jak najdokładniej odzwierciedlić trasę, którą przeszedł deptacz oraz odnaleźć pozostawione przez niego przedmioty. Im dokładniej to zrobi, tym więcej punktów uzyska.
Odnalezienie ścieżki śladu oraz pozostawionych przedmiotów musi się również odbyć w określonym czasie (im wyższa klasa, tym dłuższa ścieżka i dłuższy czas na wykonanie pracy).
POSŁUSZEŃSTWO (część B):
Obejmuje zestaw ćwiczeń, który para przewodnik-pies musi wykonać, aby zdobyć wystarczającą ilość punktów do zaliczenia egzaminu. Ocenie podlega dokładność, szybkość i zaangażowanie psa w wykonaniu takich ćwiczeń jak m.in.: chodzenie przy nodze, skakanie przez przeszkody, aportowanie drewnianego koziołka, siad w marszu, czy warowanie w biegu (gdzie rozpędzony pies musi się położyć na komendę przewodnika).
OBRONA (część C):
Podczas oceny poszczególnych ćwiczeń składających się na część obrończą, sędzia bierze pod uwagę:
Jest to sport, który koncentruje się na rozwoju i ocenie cech użytkowych u psów z zakresu tropienia, posłuszeństwa i obrony sportowej.
Aby zaliczyć egzamin IGP, należy z każdej części otrzymać minimum 70% punktów.
TROPIENIE (część A):
Odbywa się na otwartych przestrzeniach takich jak pola czy łąki. Ślad układany jest przez deptacza, który na swojej ścieżce pozostawia przedmioty o wyglądzie ściśle określonym w regulaminie FCI. Mają prostokątny kształt i są wykonane z drewna, filcu oraz skóry.
Pies ma za zadanie jak najdokładniej odzwierciedlić trasę, którą przeszedł deptacz oraz odnaleźć pozostawione przez niego przedmioty. Im dokładniej to zrobi, tym więcej punktów uzyska.
Odnalezienie ścieżki śladu oraz pozostawionych przedmiotów musi się również odbyć w określonym czasie (im wyższa klasa, tym dłuższa ścieżka i dłuższy czas na wykonanie pracy).
POSŁUSZEŃSTWO (część B):
Obejmuje zestaw ćwiczeń, który para przewodnik-pies musi wykonać, aby zdobyć wystarczającą ilość punktów do zaliczenia egzaminu. Ocenie podlega dokładność, szybkość i zaangażowanie psa w wykonaniu takich ćwiczeń jak m.in.: chodzenie przy nodze, skakanie przez przeszkody, aportowanie drewnianego koziołka, siad w marszu, czy warowanie w biegu (gdzie rozpędzony pies musi się położyć na komendę przewodnika).
OBRONA (część C):
Podczas oceny poszczególnych ćwiczeń składających się na część obrończą, sędzia bierze pod uwagę:
- pewność siebie
- popędy
- chęć współpracy z przewodnikiem
- oraz odporność psa na stres, kiedy pozorant poprzez swoje działanie musi nałożyć na niego presję.
- rewirowanie namiotów (celem znalezienia pozoranta)
- odwołanie od oszczekania pozoranta po jego odnalezieniu
- atak na psa z ruchu
- jakość chwytu rękawa.
Osoba odpowiedzialna za sekcję:
Maria Żakowicz
